دوام اختلاف‌های سیاسی هیچ توجیه ندارد
خبر خوش این است که ارگ و دسته‌ی سیاسی داکتر عبدالله به توافق نزدیک شده‌اند. گزارش‌ها حاکی است که مذاکره برای توافق در مسیر مثبت قرار دارد. هر قدر زود که این توافق همه‌گانی شود شود، نفع آن به کل کشور می‌رسد. در وضعیتی که افغانستان و مجموع بشریت با مرض کرونا دست‌وپنجه نرم می‌کند، دوام اختلاف‌ها و تنش‌های سیاسی به مصلحت نیست. ایجابات مبارزه با کرونا و وضعیت کشور در آستانه‌ی مبارزه با کرونا لزوم توافق سیاسی را برجسته می‌سازد. در تمام کشورهای جهان وقتی مصیبتی به وجود می‌آید یا مرحله‌ی جدیدی در تاریخ سیاسی‌شان آغاز می‌شود، نیروهای سیاسی برای حفظ منافع عمومی دست اتحاد و هم‌بسته‌گی می‌دهند. به طور مثال در پاکستان عمران‌خان نخست‌وزیر کنونی در سال ۲۰۱۵ یک جنبش اعتراضی علیه نوازشریف نخست وزیر وقت راه انداخت و او را متهم به تقلب در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۳ کرد. ولی پس از حمله‌ی تروریستی به مکتب نظامی پشاور عمران خان گلیم اعتراض را جمع کرد، در کنار نخست‌وزیر وقت قرار گرفت و تا انتخابات ۲۰۱۸ انتظار کشید.
در ایالات متحده پس از ۱۱ سپتامبر تمام نیروهای سیاسی در کنار هم‌دیگر ایستادند و به جنگ دشمنان‌شان رفتند. در کشورهای دیگر هم از این نمونه‌ها بسیار داریم. در حال حاضر هم افغانستان با بحران جدی کرونا دست به گریبان است. کمیت بزرگی از مردم افغانستان در خطر آلوده شدن به این ویروس کشنده قرار دارند. در این وضعیت ایجاب می‌کند که همه‌ی نیروهای سیاسی دست‌به‌دست هم بدهند تا کشور از مرحله‌ی خطرناک و نقطه‌ی اوج بحران عبور کند. اگر همه‌ی نیروهای سیاسی دست‌به‌دست هم ندهند، بخشی از انرژی دولت‌مردان و سیاسیون صرف تنش‌های سیاسی خواهد شد. در وضعیت بحران، اگر بخشی از انرژی دولت‌مردان و نیروهای سیاسی صرف کشمکش‌ها شود، وضعیت بسیار پیچیده می‌شود. دوام بحران حتا روابط خارجی افغانستان را دچار مشکل کرده است. اتحادیه‌ی اروپا در اعلامیه‌ی اخیرش طوری نشان داده است که گویا افغانستان تا کنون صاحب حکومت نشده است.
کشورهایی که به افغانستان کمک می‌کنند، نگران عمیق شدن بحران سیاسی هستند و اعلامیه‌ی اخیر اتحادیه‌ی اروپا هم بازتاب همین نگرانی است. ایالات متحده قبلاً موضع‌اش را اعلام کرده بود. ابراز این نوع نگرانی‌ها به معنای آن است که بحران، روابط خارجی افغانستان دچار مشکل کرده است. دوام تنش‌های سیاسی فرصت بهره‌برداری را برای کشورهای مختلف نیز فراهم کرده است. روسیه با نشر اعلامیه‌ای ایالات متحده را متهم به سوگیری در بحران سیاسی افغانستان کرده است. روشن است که تنش‌های سیاسی بهانه‌ای برای قدرت‌های رقیب فراهم کرده است تا به هم‌دیگر حمله‌ی لفظی کنند. اقتصاد کشور هم دچار مشکل است. علاوه بر بیماری کشنده‌ی کرونا و فلج بودن بازار تنش‌های سیاسی هم برای اقتصاد کشور مشکل مضاعف آفریده است. افغانستان چاره‌ی دیگری ندارد غیر از این که از تنش‌های سیاسی عبور کند. ارگ و دسته‌ی سیاسی داکترعبدالله باید هرچه زودتر به توافق برسند و این توافق را همه‌گانی کنند. هر دو طرف باید از مواضع‌شان کوتاه بیایند و به فکر منافع عمومی و نجات کشور باشند. در شرایط کنونی اولویت نجات کشور از کرونا و مدیریت روند حل سیاسی جنگ است. فعلاً وقت آن نیست که دسته‌های سیاسی و ارگ به فکر تطبیق برنامه‌ها و دیدگاه‌های سیاسی‌شان باشند.
