کاشت و حاصلات برنج امسال حدود ۱۵ درصد بیش‌تر شده است
۸صبح، کابل: یافته‌های یک گزارش مشترک وزارت زراعت، آبیاری و مالداری و اداره ملی احصاییه و معلومات نشان می‌دهد که کاشت و برداشت برنج در کشور در سال ۱۳۹۹ نسبت به ۱۳۹۸، حدود ۱۵ درصد افزایش یافته است.
این گزارش از سوی وزارت زراعت و اداره ملی احصاییه و معلومات زیر نام «گزارش تولید برنج سال ۱۳۹۹» تهیه شده است. وزارت زراعت گفته است که این گزارش با استفاده از آمارگیری‌های خاص تهیه شده است.
طبق این گزارش، حاصلات برنج در سال گذشته ۳۸۳ هزار تن بوده است، اما بر اساس گزارش سروی‌های جدید، در سال روان، با افزایش ۵۷ هزار تُنی، به ۴۴۰ هزار تُن رسیده است.
در این گزارش آمده است که شالی‌زارهای کشور در سال گذشته ۱۲۸ هزار هکتار گزارش شده بود، در حالی که بر اساس سروی جدید، امسال کشت‌زارهای شالی با افزایش ۱۹.۵ هزار هکتاری، به ۱۴۷.۵ هزار هکتار رسیده است.
وزارت زراعت می‌گوید که این سروی به چند روش، از جمله دریافت ساحات تحت کشت شالی توسط «ریموت سنسنگ» یا سنجش از دور در ۱۲۶ ولسوالی ۱۹ ولایت، مصاحبه با دهقانان و قطع نبات شالی و نمونه‌گیری از حاصلات انجام یافته است. آمارگیری یادشده تمامی زمان کاشت و برداشت شالی، که حدود پنج ماه می‌شود را در بر گرفته است.
وزارت زراعت می‌گوید که افزایش حدود ۱۵ درصدی حاصلات برنج در ۱۳۹۹ نسبت به ۱۳۹۸ در حالی است که برنج از مصارف کلان شهروندان افغانستان به شمار می‌رود و استفاده از آن به صورت گسترده صورت می‌گیرد.
طبق سروی مشترک وزارت زراعت و اداره‌ی ملی احصاییه، کندز با داشتن ۴۶.۸ هزار هکتار شالی‌زار و تولید ۱۴۰ هزار متریک تن برنج، جایگاه اول ولایات تولیدکننده‌ی برنج را دارد.
به همین ترتیب، تخار با داشتن ۲۳ هزار هکتار شالی‌زار و تولید ۷۵ هزار تنی، جایگاه دوم، بغلان با داشتن ۱۹.۷ هزار هکتار شالی‌زار و تولید ۶۳ هزار تنی جایگاه سوم و ننگرهار با داشتن ۱۴.۶ هزار هکتار شالی‌زار و تولید ۴۷ هزار تُن برنج در جایگاه چهارم قرار دارد.
هم‌چنان هرات با تولید ۲۸ هزار تُنی، کنر با تولید ۲۰ هزار تُنی، بلخ با تولید ۱۸ هزار تُنی و لغمان با تولید ۱۵ هزار تُنی در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. خوست، ارزگان، پکتیا، بدخشان، دایکندی، کابل، بادغیس، هلمند، بامیان، سرپل و غور، از ولایت‌های بعدی تولیدکننده‌ی برنج در کشور اند.
بر اساس تخمین اداره‌ی ملی احصاییه و معلومات، نیاز افغانستان به برنج در سال ۱۳۹۹، ۶۵۵ هزار تن است که با توجه به میزان تولید، ۲۱۵ هزار تن کمبود وجود دارد.
