ادامه کوچ اجباری در دایکندی؛ محقق خواستار بررسی عادلانه شد، طالبان وعده پی‌گیری دادند
در ادامه کوچ اجباری باشنده‌گان بومی برخی مناطق گیزاب ولایت دایکندی، اهالی روستای «تگاب‌دار» این ولسوالی نیز روز شنبه، سوم میزان، مجبور شده‌اند دست به کوچ بزنند. در نخستین مرحله، روز پنج‌شنبه، اول میزان، حدود ۴۰۰ خانواده از روستای «کندیر» این ولسوالی وادار به کوچ شدند و به روستاهای هم‌جوار و یا به بخش‌هایی از ولایت قندهار پناه بردند.
با این‌حال، محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان، در گفت‌وگو با روزنامه ۸صبح، کوچ اجباری مردم را خلاف ادعای طالبان دانست که گفته‌اند عدالت را تطبیق می‌کنند. آقای محقق خواستار بررسی عادلانه جنجال‌های ولسوالی گیزاب دایکندی شد. در همین حال، مسوولان طالبان در کابل می‌گویند که شکایت‌های مردم را دریافت کرده‌اند و تلاش‌ها برای حل مسالمت‌آمیز این قضیه آغاز شده است.
یک باشنده روستای تگاب‌دار ولسوالی گیزاب که نخواست نامش در گزارش ذکر شود، به روزنامه ۸صبح گفت، یکی از خوانین منطقه «خلج» با همکاری طالبان و پشتون‌های محل، باشنده‌گان این روستا را نیز مجبور به کوچ کرده است. در این روستا حدود ۳۰۰ خانواده زنده‌گی می‌کنند. به گفته این منبع مردمی، این خان محلی که ظاهر نام دارد، به مردم گفته است، یا کوچ کنند و یا آماده‌گی یک درگیری با آن‌ها را داشته باشند. مردم اما در پاسخ گفته‌اند که برای دفاع از حق خود توان جنگ را ندارند و به این ترتیب ناگزیر هستند ملکیت‌های خود را رها و کوچ کنند. ظاهر خان، پسر کاکای جمهور خان است. جمهور خان در نقش مشاور والی طالبان برای ولایت دایکندی کار می‌کند.
همین‌طور یک منبع دیگر مردمی به روزنامه ۸صبح معلومات داد که برای دو روستای «خَرَکک» و «شاغولجه» از مربوطات لوره‌شیو ولسوالی گیزاب نیز به تازه‌گی اطلاع داده شده است تا هرچه زودتر خانه‌های‌شان را ترک کنند.
منابع مردمی می‌گویند، در روستای «کندیر» که چند روز پیش اهالی آن کوچ داده شدند، کوچی‌ها جابه‌جا شده‌اند. به نقل از منابع، پشتون‌ها و افراد طالبان در همکاری با ظاهر خان از خوانین «خلج»، اکنون مردم تگاب‌دار را به کوچ اجباری وادار کرده‌اند که شماری از خانواده‌ها روز شنبه، سوم میزان، خانه‌های‌شان را ترک کردند.
از سویی هم، محمد محقق می‌گوید که اظهاراتش در خصوص کوچ اجباری باشنده‌گان ولسوالی گیزاب، به هدف استفاده سیاسی نبوده؛ بلکه او خواستار بررسی عادلانه در این مورد است. آقای محقق می‌افزاید که زمین‌هاى هزاره‌ها و شیعه‌ها در مناطق زین، کندیر، تگاب‌دار، دهن‌ناله و سایر روستاهای مربوط به ساحه لوره‌شیو ولسوالی گیزاب، مناطق صوف، کاریز و سلیمان‌آباد ولسوالى کجران و غم‌قول ولسوالى خدیر در «برنامه» است تا به پشتون‌ها واگذار شود. پیش از این طالبان گفته بودند که قضایای اخیر ولسوالی گیزاب یک دعوای حقوقی است. آقای محقق اما می‌گوید که طالبان تلاش دارند به این عمل‌کرد خود پوشش دعوای حقوقی بدهند؛ در حالی که چنین نیست. وی تأکید کرد که اگر دعواى حقوقى می‌بود، باید قضیه در دادگاه مورد بررسی قانونی قرار می‌گرفت؛ اما این موضوع نه تنها در دادگاه فیصله نشده؛ بلکه برای کوچ دادن مردم، از «نیروى ضربتى نظامى» کار گرفته شده است. رهبر حزب وحدت مردم افغانستان گفت، در صورتی که از کوچ اجباری مردم جلوگیری نشود، در آستانه سردی هوا، یک فاجعه انسانی در راه است.
مسوولان طالبان در کابل اما می‌گویند که به تازه‌گی شکایت باشنده‌گان محل را در پیوند به این موضوع دریافت کرده و به آن‌ها وعده پی‌گیری داده‌اند.
بلال کریمی، از سخنگویان طالبان، به روزنامه ۸صبح گفت که پس از دریافت شکایت‌ها مبنی بر کوچ اجباری باشنده‌گان برخی روستاهای گیزاب، تلاش‌ها آغاز شده است تا مردم به گونه اجباری کوچ داده نشوند و مسأله از طریق مسالمت‌آمیز حل شود. کریمی افزود که شکایت‌های مردم با مسوولان بلندرتبه طالبان در میان گذاشته شده است. وی بار دیگر تأکید کرد، نظر به معلوماتی که او دریافت کرده است، این جنجال‌ها ناشی از دعوای حقوقی است. به نقل از بلال کریمی، موضوع با مسوولان طالبان در میان گذاشته شده است و آن‌ها وعده پی‌گیری داده‌اند. این سخنگوی طالبان از تعیین ضرب‌الاجل برای کوچ دادن باشنده‌گان روستای تگاب‌دار اظهار بی‌خبری کرد و گفت که در این مورد تحقیق می‌کند.
مطابق معلومات منابع مردمی، در مناطق «لوره‌شیو» و «تگاب‌دار» ولسوالی گیزاب دایکندی، حدود ۱۵ روستا تحت دعوا است و در نخستین مورد باشنده‌گان روستای کندیر کوچ داده شدند. در ادامه باشنده‌گان روستای تگاب‌دار و به همین ترتیب سایر روستاها نیز از وجود مردم بومی پاک‌سازی خواهد شد. به گفته منابع، آواره‌گان تمام زحمات کشاورزی یک‌ساله به شمول محصولات گندم، جواری، بادام و دیگر حاصلات زراعتی‌شان را از دست داده‌اند. براساس این معلومات، بی‌جاشده‌گان در وضعیت رقت‌باری به سر می‌برند و با توجه به این‌که فصل سرما در پیش است، مردم جایی برای بودوباش و چیزی برای خوردن ندارند.
