دسته: طنز و سرگرمی

برای ما آدم‌ها شمردن خیلی آسان است. یاد گرفته‌ایم که هر چیز را بشماریم: یک، دو، سه، چهار… اما گاهی فکر کرده‌اید مورچه‌ها چگونه می‌شمارند؟ مورچه‌ها که مکتب نرفته‌اند، معلم خانه‌گی ندارند، انگشت ندارند، پدرمادرشان هم توجه چندانی ندارند و شب‌وروز به فکر انتقال غله به غار هستند. با تمام این‌ نارسایی‌ها مورچه اما حساب‌وکتاب خیلی دقیق دارد و می‌داند «سَلور» پنج است. ولی چطور؟

ما در عصر پف زنده‌گی می‌کنیم. از آکسیجن و آب که بگذریم، پف تبدیل به مهم‌ترین عنصر برای زنده‌گی بشر شده است. دفتر یونیسکوی سازمان ملل با درنظرداشت اهمیت این عنصر بی‌رنگ و بی‌بو (گاهی بودار) دهم جولایی را «روز جهانی پُف» نام‌گذاری کرده است. ضمن تبریک گفتن این روز به محضر رئیس‌جمهور افغانستان، رئیس محترم اجراییه، وزرای گرامی، رئیس د افغانستان بانک، روزنامه‌نگاران کشور مخصوصاً همکاران هشت صبح و مردم متدین افغانستان، از شما دعوت به عمل می‌آوریم که به مقاله وزین «نقش سیاسی و غیرسیاسی پف در افغانستان معاصر» توجه کنید.

در گذشته مردم شهر قسطنطنیه محاسبه عجیبی داشتند. می‌گفتند سیلاب هر پنج سال بعد در جنگل شرقی شهر لایه‌ای از زمین را برمی‌دارد و گنج پنهانی را آشکار می‌کند. همین که ماه جوزا می‌شد و باران می‌بارید، مردم در گروه سه‌نفری عازم جنگل می‌شدند تا گنج را پیدا کنند. مردم قسطنطنیه در فصل گنج‌پالی کینه […]

دانشمندان در سازمان ناسا اعلام کردند که انسان در فضا نیز عصبانی می‌شوند. محققین سازمان ناسا پس از بیست‌ودو سال تحقیق دریافتند که مغز انسان ظرفیت بالایی برای گند زدن دارد و حتی در نامساعدترین شرایط می‌تواند غیرانسانی فکر کند. انجمن پیشرفت علوم که مقر آن در تورنتوی کانادا است این کشف را برای شناخت انسان‌های بی‌عقل نهایت حیاتی توصیف کرده و در بخشی از اعلامیه خود نوشته است، ’پس از کشف نیروی جاذبه زمین توسط انجنیر صاحب نیوتن، این مهم‌ترین کشف در تاریخ بشریت است‘.

در زمان‌های قدیم سگی بود که با پسر مجردی در خانه گرم و راحتی زندگی می‌کرد. پسر از بس سگ را دوست داشت، اسم او را ’مُلوک‘ گذاشته بود. پسر مجرد ملوک را از کوچه‌ای در شهر پیدا کرده بود. ملوک زمانی که در کوچه بود، یک سگ خبیث و پاچه‌گیر بود، اما زمانی که پا به خانه یار گذاشت دست از سگ‌گری کشید و شرافت و انسانیت را پیشه کرد. پسر مجرد به پاس این تغییر مثبت به ملوک کلوچه و تخم مرغ می‌داد و موهای بلند او را شانه می‌زد. مدتی این‌گونه گذشت و ملوک به‌کلی فراموش کرد که روزی یک سگ کوچه‌بازاری بوده. معده ملوک نیز نازک شد. قبلاً با پارچه نانی که از آشغالی می‌یافت می‌توانست شش روز زندگی کند، اکنون از خوردن کلوچه شب‌مانده دل‌درد می‌شد.