دیدگاه و یادداشت

شاید اولین سوالی که پیش بیاید این باشد که چرا باید درباره شهر هِرت نوشت؟ این شهر چگونه شهری است؟ آیا ارزش قلم زدن را دارد؟ در این مورد تعدادی معتقد‌اند این شهر وجود فزیکی ندارد و ماحصل تصورات ذهنی انسان‌ها از نابهنجاری‌ها و دغدغه‌های آزاردهنده‌ی است که در زنده‌گی‌شان تجربه کرده‌اند و بعد، شهری را ترسیم نموده‌اند که در آن قانون، امنیت، حقوق، فرهنگ، دانش، رفاه و امتیازات انسانی وجود ندارد. این شهر شباهتی با اتوپیای اندیشمندان جهان نظیر افلاطون، فارابی و توماس مور ندارد.

با توجه به نقش کلیدی تدارکات عامه و به دلیل این که حدود ۱۹ درصد تولیدات ناخالص داخلی و نزدیک به ۵۰ درصد بودجه ملی از طریق نظام تدارکات عامه به مصرف می‌رسد، حکومت بیش‌ترین توجه خود را روی تدارکات عامه متمرکز کرده است و به همین دلیل حدود چهار سال قبل رهبری حکومت وحدت ملی به ‌منظور کنترول مصارف عامه و محو فساد اداری اقدام به ایجاد اداره‌ی تدارکات ملی و کمیسیون تدارکات ملی کرد.

حکومت افغانستان و کمیسیون مستقل انتخابات مملکت بایومتریک رأی‌دهنده‌گان را در روز انتخابات قبول کردند. کمیسیون مستقل انتخابات در آغاز می‌گفت که بایومتریک رأی‌دهنده‌گان ممکن نیست و وقت زیادی می‌گیرد تا انجام شود‌. حال موضع کمیسیون مستقل انتخابات تغییر کرده است. دیروز محمداشرف غنی رییس جمهور کشور هم گفت که بایومتریک رأی‌دهنده‌گان به برگزاری انتخابات شفاف کمک می‌کند. دیگر حکومت و کمیسیون مستقل انتخابات با بایومتریک رأی‌دهنده‌گان مشکلی ندارند. واضح است که این تصمیم حکومت و کمیسیون مستقل انتخابات زیر فشار احزاب سیاسی گرفته شد، اما با آن هم گامی به پیش در جهت شفاف‌سازی انتخابات است. برای برگزاری یک انتخابات شفاف لازم است که انگشت‌های رأی‌دهنده‌گان در روز انتخابات بایومتریک شود، ‌تا کسی چندبار نتواند رای بدهد.

از عمر حکومت وحدت ملی کم‌تر از یک‌سال باقی مانده است. از همین حالا یارگیری‌های سیاسی غرض تشکیل تیم‌های انتخاباتی آغاز شده است. هر چند مدعیان نامزدی ریاست جمهوری تعدادشان کم نیست اما چهره‌های جدی این ماراتن نفس‌گیر را از همین حالا می‌توان حدس زد. در این میان داکتر عبدالله عبدالله، دکتر اشرف غنی، محمدحنیف اتمر، محمدیونس قانونی و محمدعمر داوودزی را می‌توان به عنوان چهره‌های جدی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو مد نظر داشت. کرکترهایی چون عطامحمد نور، اسدالله خالد و رحمت‌الله نبیل فرصت چندانی برای بخت‌آزمایی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو را به دلایل مشخصی نخواهند داشت.

روز چهارشنبه مصادف به ۲۱ سنبله سال روان، خانه حضرت صبغت‌الله مجددی یکی از رهبران جهادی و نخستین رییس جمهور حکومت اسلامی پس از حکومت فقید داکتر نجیب‌الله برای مقدم مهمانان سیاسی – جهادی افغانستان آذین یافته بود. مهمانان حضرت مجددی را مردان سیاسی مطرح افغانستان مانند رییس جمهور پیشین حامد کرزی، محمدحنیف اتمر مشاور قدرتمند امنیت ملی حکومت وحدت ملی که چندی قبل از قدرت کنار رفت، محمد محقق معاون دوم ریاست اجرایی حکومت وحدت ملی، یونس قانونی و کریم خلیلی معاونین رییس جمهور قبلی، داکتر رنگین‌دادفر سپنتا مشاور امنیت ملی حکومت حامد کرزی، رهبران حزب اسلامی شاخه حکمتیار، حزب محاذ ملی، حزب اسلامی شاخه‌ی ارغندیوال، و تعدادی از وزیران حکومت حامد کرزی و شخصیت‌های مطرح جهادی، تشکیل می‌داد.

تبعات جنگ مرگبارِ افغانستان بیش‌تر از همه بر سر شهروندان آوار می‌شود و فضای کار و زنده‌گی را بر زنان هرچه تنگ‌تر می‌کند.

درست پس از پایان دوره‌ی دوم حکومت حامد کرزی که گمان بسیاری بر آن بود به دنبال تصاحب کرسی قدرت برای سومین بار است، انتخابات برگزار شد و از میان چندین نامزد عبدالله عبدالله و محمداشرف غنی به مرحله‌ی نهایی راه یافتند، اما خلاف توقعات و انتظارها این بازی در ظاهر نه بازنده داشت، نه برنده. آن روزها وضعیت سیاسی کشور به اوج شکننده‌گی خود رسید و حتا قبل از اعلام نتایج تابلوهای بزرگی در گوشه‌وکنار شهرها شماری را با پیشوند رییس جمهور مزین کرده بود.

رسانه‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در ذهنیت‌سازی، رفتارهای اجتماعی، رشد اقتصادی و توسعه‌ی سیاسی در جوامع انسانی دارند. به خصوص در وجود جوامع قرن ۲۱، رسانه‌ها یک انقلاب منحصر به فرد را برپا کرده‌اند.

در صحنه‌ی سیاست افغانستان بازی با کارت امریکا برای سیاست‌مدارانی که آرزوی رسیدن به ارگ را دارند، مهم است. چون آن‌ها به راحتی چهره‌ها و جریان‌های سیاسی را بر محور خودشان می‌توانند جمع کنند. در سیاست افغانستان بدبختانه باور بر این است که بدون حمایت امریکایی‌ها رییس جمهور شدن امر محالی است. البته این سیاست‌مداران اسم حمایت امریکا را «پشتی‌بانی جامعه‌ی جهانی» گذاشته‌اند.

احزاب سیاسی دفترهای ولایتی کمیسیون مستقل انتخابات را در شماری از ولایات بسته‌اند. دفاتر کمیسیون مستقل انتخابات در ولایات بلخ، ‌جلال‌آباد و قندهار بسته شده است. ایتلافی از احزاب و شخصیت‌های سیاسی که زیر نام ایتلاف بزرگ ملی فعالیت دارند، ‌دفاتر کمیسیون مستقل انتخابات را در ولایات بسته‌اند. این ایتلاف که متشکل از احزاب سیاسی گوناگون است، به این نظر اند که روند ثبت نام رای‌دهندگان و توزیع تذکره‌های کاغذی شفاف نیست. آنان مقدار زیادی از شناس‌نامه‌های کاغذی را که بر آن برچسپ اصلی انتخاباتی خورده بود، به رسانه‌ها نشان دادند. این احزاب سیاسی و ایتلاف بزرگ ملی به این نتیجه رسیده‌اند که مقام‌های دولتی از طریق تقلب کسانی را که به این مقام‌ها نزدیک اند، به پیروزی می‌رسانند. به همین خاطر می‌خواهند بر حکومت فشار بیاورند تا روند ثبت نام تجدید شود. آنان خواستار بایومتریک‌شدن رای‌دهند‌گان و سهم‌دهی به احزاب سیاسی در انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی‌ها هستند.