مصاحبه‌ها

ریاست معارف هرات از چندی به این سو محل مناقشه‌ی گروه‌های خاصی در این ولایت شده است. خواستیم نگاهی بر کارکرد این اداره در سه سال اخیر داشته باشیم. به این منظور گفت‌وگوی اختصاصی‌ای داشتیم با عبدالرزاق احمدی، رییس معارف هرات.

تجاوز جنسی حلیم بر دخترش خاطره، ۳سال پیش رسانه‌ای شد. خاطره در گفت‌و‌گو با رسانه‌ها گفته بود که ۱۳سال مورد تجاوز پدرش قرار داشته است. حاصل این تجاوز یک دختر و یک پسر است. خاطره حالا بیشتر از ۲۵سال دارد و با فرزندانی که نمی‌داند به آن‌ها خواهری کند یا مادری، در یکی از کشور‌های خارجی پناهنده شده است. پدر خاطره، ۳سال پیش، پس از تثبیت جرم محکوم به اعدام شد.

هشت صبح: تشکر بسیار زیاد آقای سفیر. خوشحالم که اینجا استم و تشکر از اینکه برای مصاحبه با هشت صبح وقت گذاشتید.

مدیریت مکاتب افغان- ترک در اوایل ماه گذشته‌ی خورشیدی طی تفاهم‌نامه‌ای به دولت ترکیه سپرده شد. پیش از این حدود دو دهه مدیریت این مکاتب به یک مؤسسه‌ی غیر‌حکومتی ترکی به نام «چاغ ایجوکیشنل» مربوط می‌شد. این موسسه‌ی تعلیمی مربوط به فتح‌الله گولن، یکی از سازمان‌دهنده‌گان قیام علیه حکومت ترکیه است.

قانون محو خشونت علیه زنان» نزدیک به یک دهه است که طرح شده است اما در پارلمان افرادی را داریم که فکر می‌کنند با تصویب شدن قانون محو خشونت علیه زنان، به زنان آزادی‌هایی داده می‌شود که نباید داده شود. چون فکر می‌کنند قدرت کنترول‌شان با چالش مواجه می‌شود.

حالا اگر خانمی در خیابان مورد آزار و اذیت قرار گیرد، می‌تواند برود شکایت کند و نهادهای مسئول وظیفه دارند تا پرونده‌اش را به‌طور جدی تعقیب و بررسی کنند. این قانون خیلی خوب است. دیگر نباید خیابان آزاری یک ساعت تیری باشد.

زنان با کاهش وابسته‌گی از حاشیه به متن کشیده شدند. آن‌ها دیگر نیمه‌‌ای نبودند که در سایه‌ی نیمه اول تعریف شود. به باور من مولفه‌ی اصلی تعریف کننده‌ی جایگاه زنان در جامعه، شیوه‌ی زنده‌گی و تعریف فردیت مستقل آن‌ها است. بر علاوه، درجه‌ی رشد فردگرایی در جوامع تابع شرایط ساختاری است.

«قتل با هزار زخم» استراتژی آی‌اس‌آی پاکستان است. طالبان تراوش فکری ندارند، چیزی از خود ندارند، استراتژی‌ای که شما از آن نام بردید محصول فکر پاکستانی‌ها است و میراث جنگ دهه‌ی هشتاد میلادی است. طالبان فکر ندارند، فکر از پاکستانی‌ها است.

وقتی نخبه‌گان و مردم همدیگر را نفهمند، رابطه میان شان کمرنگ می‌شود. نخبه‌گان در لاک خویش فرو می‌روند و عرصه برای ظهور و میدان‌داری جریانات پوپولیستی فراخ و آماده می‌شود. آن گاه مردم ترجیح می‌دهند فقط به پوپولیست‌ها یا عوام‌گرایان گوش بدهند. پوپولیست‌ها نیز کوشش می‌کنند مسایل خیلی حیاتی و بزرگ زنده‌گی و جامعه را کوچک جلوه دهند

«آن‌چه ما در افغانستان داریم، چاپ‌خانه است. از سوی دیگر، باید این را باید بپذیریم که کتاب کالایی است که در فرایند چاپ تولید می‌شود و کتاب‌خوان هم یک مشتری که آن کالا را می‌خرد. تفاوتش با بقیه کالاها و انواع خرید و فروش این است خرید و فروش کتاب ابعادی فراتر از صرفاً تجاری دارد.»