سرخط

طی هفته‌ی گذشته، بیش از ۴۰۰ تن از نیروهای امنیتی توسط گروه طالبان در مناطق مختلف کشور کشته شده‌اند. تلفات نیروهای امنیتی، در هفته‌ی پیش افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است.

بن‌بست نظامی‌ای که در افغانستان شکل گرفته است،‌ برای حوزه‌ی ضد طالبان بسیار دردناک است.  نیروهای امنیتی قربانی‌های سنگینی تحمل می‌کنند. به گزارش نیویارک تایمز روزانه بین ۳۰ تا۴۰ منسوب نیروهای امنیتی افغانستان جان‌شان را از دست می‌دهند. این قربانی سنگین به بسیار وضوح نشان می‌دهد که چقدر بن‌بست نظامی برای حوزه‌ی ضد طالبان دردناک است. نیروهای امنیتی افغان   از مناطقی سربازگیری می‌کنند که گروه طالبان در آن نفوذ ندارند. آن مناطق مشروعیت دولت را به      کلی قبول دارند و به همین دلیل است که جوانان آنان در نیروهای امنیتی خدمت می‌کنند. ارتش و پولیس در کنار وزارت معارف،‌ سکتوری است که بیش‌ترین استخدام را دارند. به همین دلیل است که جوانان   حوزه‌ی ضد طالبان بیش‌تر به استخدام نهادهای امنیتی در می‌آیند.

حمله‌ی اخیر تروریستی در ایران نشان می‌دهد که بازی‌گران منطقه‌ای برای ضربه زدن به یکدیگر از گروه‌های نیابتی و حملات تروریستی توسط گروه‌های فرقه‌گرا و جداییطلب بهره می‌گیرند. ایران در یمن به عربستان ضربه می‌زند و عربستان در اهواز به ایران. این خود چشم‌انداز تنش‌های منطقه‌ای را نگران‌کننده می‌نمایاند.

از عمر حکومت وحدت ملی کم‌تر از یک‌سال باقی مانده است. از همین حالا یارگیری‌های سیاسی غرض تشکیل تیم‌های انتخاباتی آغاز شده است. هر چند مدعیان نامزدی ریاست جمهوری تعدادشان کم نیست اما چهره‌های جدی این ماراتن نفس‌گیر را از همین حالا می‌توان حدس زد. در این میان داکتر عبدالله عبدالله، دکتر اشرف غنی، محمدحنیف اتمر، محمدیونس قانونی و محمدعمر داوودزی را می‌توان به عنوان چهره‌های جدی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو مد نظر داشت. کرکترهایی چون عطامحمد نور، اسدالله خالد و رحمت‌الله نبیل فرصت چندانی برای بخت‌آزمایی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو را به دلایل مشخصی نخواهند داشت.

از همین آغاز باید اعتراف کنم که هیچ علاقه‌ای به کرکت ندارم چون به نظر من یک بازی طولانی، فاقد هیجان لازم (در مقایسه با فوتبال و بسکتبال) و خستهکن است. ولی، دیروز از ساعت ۴ تا ۱۲:۳۰ شب بازی افغانستان با پاکستان را تعقیب کردم و اعتراف می‌کنم که برای اولین بار این بازی را با شوق و شعفی بیش‌تر نسبت به سایر ورزش‌های محبوبم دنبال کردم. هر بار بازیکنان افغانستان نمره بیش‌تری می‌گرفتند، به هیجان آمده و با صدای بلند به سایر دوستانم اعلام می‌داشتم.

جنگ افغانستان به بن‌بست آزاردهنده بدل شده است. ایالات متحده برای حفظ این بن‌بست سالانه ۵۰ میلیارد دالر هزینه می‌کند. ارتش ایالات متحده از سال ۲۰۱۴ به بعد تلفات سنگینی در این جنگ متحمل نمی‌شود‌، اما مصرف این جنگ و تداوم بن‌بست برای دولت ایالات متحده رنج‌آور است. این بن‌بست به گونه‌ای شکل گرفته است که برای گروه طالبان زیاد رنج‌آور و آزاردهنده نیست. طالبان به دلیل دست‌رسی به منابع سربازگیری در پاکستان به ساده‌گی جای افراد کشته‌شده‌ی خود را پر می‌کنند. رهبران طالبان در پاکستان امنیت کامل دارند. این گروه به مدرسه‌های پاکستانی هم برای سربازگیری و هم برای تغذیه‌ی ایدیولوژیک دست‌رسی دارد. دست‌رسی به منابع بی‌پایان مالی و سربازگیری سبب شده است که حتا تحمیل تلفات سنگین هم بن‌بست نظامی را برای طالبان رنج‌آور نسازد.

تبعات جنگ مرگبارِ افغانستان بیش‌تر از همه بر سر شهروندان آوار می‌شود و فضای کار و زنده‌گی را بر زنان هرچه تنگ‌تر می‌کند.

درست پس از پایان دوره‌ی دوم حکومت حامد کرزی که گمان بسیاری بر آن بود به دنبال تصاحب کرسی قدرت برای سومین بار است، انتخابات برگزار شد و از میان چندین نامزد عبدالله عبدالله و محمداشرف غنی به مرحله‌ی نهایی راه یافتند، اما خلاف توقعات و انتظارها این بازی در ظاهر نه بازنده داشت، نه برنده. آن روزها وضعیت سیاسی کشور به اوج شکننده‌گی خود رسید و حتا قبل از اعلام نتایج تابلوهای بزرگی در گوشه‌وکنار شهرها شماری را با پیشوند رییس جمهور مزین کرده بود.

در صحنه‌ی سیاست افغانستان بازی با کارت امریکا برای سیاست‌مدارانی که آرزوی رسیدن به ارگ را دارند، مهم است. چون آن‌ها به راحتی چهره‌ها و جریان‌های سیاسی را بر محور خودشان می‌توانند جمع کنند. در سیاست افغانستان بدبختانه باور بر این است که بدون حمایت امریکایی‌ها رییس جمهور شدن امر محالی است. البته این سیاست‌مداران اسم حمایت امریکا را «پشتی‌بانی جامعه‌ی جهانی» گذاشته‌اند.

عمران‌خان نخست‌وزیر پاکستان در اولین سفر خارجی‌اش به عربستان رفت و با مقام‌های این پادشاهی ملاقات کرد. در این ملاقات دوطرف روی «ابعاد مختلف سیاست منطقه‌ای» صحبت کردند. بر مبنای اعلامیه‌ای که دفتر عمران‌خان نشر کرده است،‌ هیات پاکستانی،‌ آخرین تحولات در روابط هند و پاکستان و دیگر مسایل مربوط به منطقه را به اطلاع پادشاه عربستان رساند. عمران‌خان با ولی‌عهد قدرت‌مند عربستان محمد‌ بن سلمان نیز دیدار کرد. پیش از سفر عمران به ریاض،‌ جنرال‌های ارتش پاکستان عمران‌خان را به راولپندی بردند و کل وضعیت امنیتی و نظامی پاکستان و فکت‌های مربوط به منافع امنیتی این کشور را به اطلاع او رساندند. یک روزنامه نگار پاکستانی نوشت که جنرال‌های ارتش، عمران‌خان را به یک اتاق جلسات سری جنرال‌های ارتش بردند و در آن‌جا تمام واقعیت‌های روی زمین در مرزهای پاکستان و کشورهای اطراف را به اطلاع او رساندند. این اولین‌بار است که ارتش پاکستان یک نخست وزیر منتخب را به اتاق جلسات سری راولپندی می‌برَد.