استراتژیهای مبارزات زنان در جوامع مسلمان (قسمت بیست و سوم)
این نقض حقوق، برحسب منطقه و فرهنگ شکلهاى متفاوتى دارد، اما در عین حال، داراى یک وجه مشترک است و آن، رابطهای است که با مسایل مربوط به جنسیت دارد. عاملان این نقض حقوق اغلب، اقدام خود را در مقام رییس خانواده یا رهبر جماعت، با پیش کشیدن حسادت یا وظیفهاى که بر دوش دارند تا مراقبت کنند که زنان رفتار مناسبى داشته باشند، توجیه میکنند و آن را «دفاع از شرف اخلاقى» مینامند. این موارد نقض حقوق، از سوى عاملان غیردولتى، مداوما با به اصطلاح ضرورت کنترول امور جنسى زنان توجیه میشود. اما از سوى دیگر، فحشاى اجبارى و تجارت زنان، نشاندهنده ی تمایلى است که زن را به یک کالا بدل میکند.
(برای جلوگیری از این که مردان بیگناه به تجاوز جنسی کشیده شوند، زنان باید حجاب بر سر کنند. اگر زنان نمیخواهند به طعمه این مردان بدل شوند، به جای آن که همیشه مردها را سرزنش کنند، باید پیشگیریهای لازم را انجام دهند.) سخنان نماینده مجلس مالزیا در سال ۱۹۸۹، در بحث درباره ی اصلاح قوانین مربوط به تجاوز جنسی.
خشونت علیه زنان به هنگام جنگ و درگیری
در درگیریهایی که گروههای مسلح شرکت دارند، تفاوت میان ماموران دولتی و عوامل غیردولتی، همیشه چندان مشخص نیست. در برخی درگیریها، دولت برای نقض حقوق بشر از عوامل غیردولتی استفاده میکند. در موارد دیگر، جناحهایی که مخالف اقتدار دولتاند، یک نظام قضایی، دستگاه پولیس و ساختارهای دیگری به صورت موازی ایجاد میکنند. این ساختارها، نظر به ویژگیهایی که دارند، دایمی (یا کم و بیش دایمی) و برای این که کارشان مربوط به امور مردم است، شبیه ساختارهای دولتیاند.
در هر وضعیت جنگی، خواه درونمرزی باشد و خواه برونمرزی، مردمان غیرنظامی اغلب بدون هیچ تمایز و تبعیضی، آماج حملهها هستند؛ به علاوه، به عنوان اعضای گروه قومی یا دینی درگیر جنگ، عامدانه هدف حمله قرار میگیرند. در برخی از درگیریها، حمله علیه غیرنظامیان، به یک استراتژی جنگی بدل میشود و عوامل غیردولتی به شکل سیستماتیک به تحقیر، ایذا، خشونت جنسی، قطع عضو، اعدامهای فراقضایی، سر به نیست کردن به زور و اعمال شکنجه دست مییازند. در چنین اوضاعی، خشونت علیه زنان تشدید میشود، خواه از سوی اشخاص غیرنظامی در خانواده و اقوام نزدیک، خواه ماموران دولتی یا عوامل غیردولتی که در جنگ به کار گرفته میشوند. افزون بر این، اکثریت آوارگان ناشی از جنگ، زنان هستند.
به علاوه، برخی جناحهای جنگجو، به ویژه زنان را هدف میگیرند. برخی از زنان (مطلقه یا مجرد، زنانی که در کار روسپیگریاند، همجنسگرا یا تراجنسگرا [دگرجنسگونهگرا]) بیشتر در معرض این خشونتها هستند، به ویژه زمانی که عوامل غیردولتی بر آنند که توانایی خود را در از میان بردن عناصر «نامطلوب» جامعه به نمایش بگذارند. زنان آواره در اردوگاههاى پناهندگان نیز در معرض حمله قرار میگیرند…
(در بسیاری از کشورهایی که صحنه درگیریهای خشن بودهاند، میزان خشونت میان اشخاص، حتا پس از پایان درگیریها همچنان بسیار بالاست- از جمله به این دلیل که خشونت از نظر اجتماعی به امری پذیرفته بدل شده و اسلحه همچنان در دسترس مردم است.)
یادداشت سازمان جهانی بهداشت
ادامه دارد