استراتژی‌های مبارزات زنان در جوامع مسلمان (قسمت شانزدهم)
اعلامیه رفع خشونت علیه زنان
طبق اعلامیه رفع خشونت علیه زنان، مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دسامبر سال ۱۹۹۳، خشونت علیه زنان شامل موارد زیر است، بی‌آن که به این موارد محدود باشد:
الف) خشونت در خانواده؛
ب) خشونت در چارچوب یک جمع (اجتماع)؛
پ) خشونتی که از سوی دولت صورت میگیرد یا مجاز شمرده می‌شود.
این اعلامیه، یک سند حقوقی الزام‌آور نیست اما حق تساوی در خانواده و نیز حق برخورداری از امنیت شخصی را تصریح می‌کند. طبق ماده ۱، « مفهوم «خشونت علیه زنان» بیانگر هرگونه عمل خشونت‌آمیز علیه جنس مونث است که موجب وارد آمدن آسیب یا درد جسمانی، جنسی یا روانی به زنان شود یا بتواند بشود، و همین طور تهدید به چنین اعمال، اجبار یا محروم کردن خودسرانه از آزادی، چه در زندگی اجتماعی و چه در زندگی شخصی». [تاکید از ماست]. بند (الف) از ماده ۲، اشاره دارد، به ویژه به خشونت جسمی، جنسیتی و روانی که در بطن خانواده صورت میگیرد.
اعلامیه از دولت‌ها می‌خواهد که بر اساس بند (پ) از ماده ۴، « برای جلوگیری از اعمال خشونت‌آمیز علیه زنان، با جدیت لازم عمل کنند و در باره ی این اعمال، چه از جانب دولت باشد و چه از جانب اشخاص، تحقیق کرده و [عاملان را] طبق قوانین کشوری مجازات نمایند».
از نظر فعالان و مدافعان حقوق زنان، دسته‌بندی انجام شده در این اعلامیه، الزاما تمامی اشکال خشونتی را که بر زنان اعمال می‌شود، در بر نمی‌گیرد.
جدول شماره ۲: دسته‌بندی خشونت‌های وارده علیه زنان
خشونت در خانواده
خشونت جسمی، جنسی و روانی، از قبیل:
• خشونت میان زن و شوهر
• سو استفاده جنسی از دختران خردسال در خانواده
• خشونت مرتبط با جهیزیه
• تجاوز به همسر
• ختنه ی زنان و سایر روش‌های زیان‌بخش به حال زنان
• خشونت غیر زن و شوهری [توسط برادر یا پدر یا دیگر اقوام[
• خشونت مرتبط با بهره‌کشی
خشونت در میان جمع
خشونت جسمی، جنسی و روانی، از قبیل:
• تجاوز
• سواستفاده جنسی
• اذیت و آزار جنسی در محیط کار، در موسسات آموزشی و غیره
• تجارت زنان
• فاحشگی اجباری
خشونتی که از سوی دولت صورت میگیرد یا مجاز شمرده می‌شود
خشونت جسمی، جنسی و روانی، در هر جایی که اعمال شود
